Düğünde kız tarafından kıza takılan para ve takılar kıza verilen hediye; erkek tarafından kıza takılan para ve takılar ise kızın mehrine sayılır. Dolayısıyla her ikisi de kıza aittir, onun malıdır. O izin vermediği müddetçe kocası bunlara el süremez. Kendisi de istediği gibi bunda tasarruf edebilir. Nisap miktarını aşarsa zekatını da yine kendisi verir.
“Müminler! Kendilerinden hoşlanmadığınız halde[1] kadınlara mirasçı olmaya kalkmanız size helal değildir. Onlara verdiğinizden herhangi bir şeyi geri almak için baskı da yapmayın; ispatlanabilir bir fuhuş yapmış olurlarsa o başka. Onlarla marufa uygun geçinin. Eğer onlardan hoşlanmadıysanız bakarsınız ki, siz bir şeyden hoşlanmıyorsunuz ama Allah onda birçok hayırlar yaratacak olabilir.” (Nisa 4/19)
1. Ayetteki “Kendilerinden hoşlanmadığınız halde” ifadesi kerhen = كرها kelimesinin tercümesidir. Bu kelime haldir yani durum bildirir. Tefsir ve mealler onun kadınların durumunu bildirdiği şeklinde değerlendirmişler ve ayete şu şekilde anlam vermişlerdir. “Kadınlara zorla mirasçı olmaya kalkmanız size helal değildir.” Bunu iki şekilde açıklamışlardır. Biri, kadının kendisinin bir miras malı gibi algılanmasıdır. Ayete bu şekilde bir anlam vermek, onu tarihe gömmek olur. Diğeri de bir kişinin, ayrılmak isteyen bir kadını boşamayıp ölmesini beklemesi ve zorla ona mirasçı olmasıdır. Kur’an’ın kadına iftida hakkı vermesi sebebiyle bu da mümkün olamayacağından “kerhen” kelimesinin failinin yani kocaların durumunu bildirir şekilde tercümesi daha uygundur. Böyle bir tercüme ilgili ayetlerle bütünlük oluşturmaktadır