Hanefilere göre meshin müddeti, ikamet halinde olan (yolcu hükmünde bulunmayan) kimse için bir gün bir gece, yani yirmi dört saattir. En az on sekiz saat (üç günlük) bir mesafeye gitmek üzere yola çıkan bir misafir (yolcu) için ise, üç gün (yetmiş iki saat) geçerlidir. Bu müddetin başlangıcı, mestler giyildikten sonra ilk abdestin bozulma zamanından itibarendir. Örnek verilirse bir kimse abdestini tamamladıktan sonra o taharet üzerine mestlerini giyse de beş saat sonra ondan abdesti bozucu bir hal meydana gelse bu beşinci saatten itibaren meshin müddeti mukim için yirmi dört saat ve misafir için yetmiş iki saat devam eder. Mestleri giyiş zamanına bakılmaz.
Malikîlere göre, mesh için bir zaman yoktur. Guslü gerektiren bir durum olmadıkça, mestler üzerine daima mesh yapılabilir. Ancak cuma namazını kılacak kimseler için, her cuma günü mestlerini çıkarıp ayaklarını yıkamaları mendubdur.
Şafiî ve Hanbelîlere göre, mubah bir yolculukta bulunan kimse için mesh müddeti üç gün, üç gecedir (yetmiş iki saat). Ma’siyet sayılan bir seferde ise bu müddet bir gün bir gecedir (yirmi dört saat). (Ömer Nasuhi Bilmen, Büyük İslam İlmihali, “Mesh Müddeti”, s. 77; 156 ve 158. paragraflar)