Namazda niyet, hangi namazı kıldığının farkında olmaktır. Arapça, Türkçe veya başka bir dille telaffuz edilmesi şart değildir. Zaten Nebîmizim namaza dururken “niyet ettim falan namazın farzını/sünnetini kılmaya” şeklinde niyet ettiği vaki değildir. O, şöyle buyurmuştur:
“Ameller niyetlere göredir.” (Buhârî, Bed’ül-Vahy, 1, İman, 41; Müslim, İmâret, 155)
Niyetle ilgili olarak sadece bu hadis vardır. Öyleyse hangi namaz kılınacaksa kılınsın, namaz kılan kişi namaza başlama esnasında bunun şuurunda, farkında olursa bu, onun niyetidir; yani özellikle “niyet ettim şu namazın farzını/sünnetini kılmaya” şeklinde söylemesi şart değildir.
KAYNAK: Yahya Şenol-Enes Alimoğlu, İnsanlık Tarihi Boyunca O Namaz, Süleymaniye Vakfı Yayınları, İstanbul, 2016, s. 140.
Sorunun görüntülü cevabını da aşağıdaki linkten izleyebilirsiniz: